Από παλιότερο στιχούργημα, άσκηση στο πλαίσιο εικονογράφησης στίχων που έχουν λέξεις με αφηρημένες έννοιες, χωρίς σχήμα, οσμή, χρώμα, σχήμα και χρόνο μέσα τους.
Στην αφηγηματική δομή της στιχουργικής συνήθως το πρώτο κουπλέ παρουσιάζει τα πρόσωπα και το πρόβλημα, δηλαδή την ιστορία, που έχει κατάληξη, λύση ή σύνοψη στο ρεφρέν. Στο δεύτερο κουπλέ μια φιλοσόφηση του θέματος με αναγωγή σε πανανθρώπινη διάσταση. Στο “Φουμα-Φούμα” όμως, ο Πυθαγόρας (Παπασταματίου) χαλάει την ευθύγραμμη αφήγηση και ξεκινά από τη μέση της ιστορίας στο πρώτο κουπλέ και μετά στο δεύτερο φλας μπακ προς την αρχή της ιστορίας. Στο ρεφρέν η κατάληξη και προσωρινή λύση. Μέγας αφηγητής ο Πυθαγόρας εδώ. Μουσική κι ερμηνεία φυσικά Χρήστος Νικολόπουλος. Δοκιμάστε το κι εδώ είμαστε να το συζητήσουμε. . Ανάμεσα Καλλίπολη και Τζάνειο Δε βρήκα το Θεό τον επ' ουράνιο Αντάμωσα το φίλο μου το Μέρτικα με τα βαριά τσιγάρα και τα σέρτικα . Και φούμα φούμα στα Βοτσαλάκια Αγίους έβλεπα και αγγελάκια Και φούμα φούμα στη Φρεαττύδα Ότι μ' αγάπαγες, άπιστη είδα . Να αντέξω τη ντροπή σου δεν το μπόραγα Κρυφά μες τον Περαία κυκλοφόραγα στα μάτια μου ένα μαχαίρι γυάλιζε Γιατί και το ...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου