Αναρτήσεις

Στιχουργική αφήγηση

Εικόνα
  Στην αφηγηματική δομή της στιχουργικής συνήθως το πρώτο κουπλέ παρουσιάζει τα πρόσωπα και το πρόβλημα, δηλαδή την ιστορία, που έχει κατάληξη, λύση ή σύνοψη στο ρεφρέν. Στο δεύτερο κουπλέ μια φιλοσόφηση του θέματος με αναγωγή σε πανανθρώπινη διάσταση. Στο “Φουμα-Φούμα” όμως, ο Πυθαγόρας (Παπασταματίου) χαλάει την ευθύγραμμη αφήγηση και ξεκινά από τη μέση της ιστορίας στο πρώτο κουπλέ και μετά στο δεύτερο φλας μπακ προς την αρχή της ιστορίας. Στο ρεφρέν η κατάληξη και προσωρινή λύση. Μέγας αφηγητής ο Πυθαγόρας εδώ. Μουσική κι ερμηνεία φυσικά Χρήστος Νικολόπουλος. Δοκιμάστε το κι εδώ είμαστε να το συζητήσουμε. . Ανάμεσα Καλλίπολη και Τζάνειο Δε βρήκα το Θεό τον επ' ουράνιο Αντάμωσα το φίλο μου το Μέρτικα με τα βαριά τσιγάρα και τα σέρτικα . Και φούμα φούμα στα Βοτσαλάκια Αγίους έβλεπα και αγγελάκια Και φούμα φούμα στη Φρεαττύδα Ότι μ' αγάπαγες, άπιστη είδα . Να αντέξω τη ντροπή σου δεν το μπόραγα Κρυφά μες τον Περαία κυκλοφόραγα στα μάτια μου ένα μαχαίρι γυάλιζε Γιατί και το

Από μια αληθινή ιστορία της Τετάρτης Δημοτικού

Στο τελευταίο μάθημα μιλήσαμε για μια ανάμνηση, που δεν ήταν δική μου... Ξυπνάνε κάτι αναμνήσεις Ξυπνάνε κάτι αναμνήσεις και σού παιδευουν την ψυχή, μεσ' το μυαλό σου είναι κρυμμένες, χρόνια τις ξέχασες εκεί... Μα ξαφνικά ξαναθυμασαι, θες να τη σβήσεις τη στιγμή και πιο πολύ τώρα λυπάσαι για κείνο το άτυχο παιδί. Ένας μικρούλης στο σχολείο, τόσο θλιμμένος και φτωχός, να τον ρωτάει ο πιο μεγάλος και νά γελάει, δυστυχώς... Ήταν η ερώτηση, μαχαίρι : "πού ειν' η μάνα σου, ο μπαμπάς;" "στα χώματα" είπε το παιδάκι και χαζογελαγε, ο μπελάς... Θυμάσαι τώρα την εικόνα κι εσύ πώς έμεινες βουβος... Αυτά μαύρισαν τον αιώνα, Πού πήγε ο κόσμος κι ο καιρός... Τώρα που πέρασαν τα χρόνια Τη λέμε... "μπουλιγκ" τη βρωμιά, που θα πληγώσει ένα παιδάκι και θα τού κάψει την καρδιά... Βρισηις

Στην τέχνη δεν υπάρχει λάθος

Εικόνα
Από παλιότερο στιχούργημα, άσκηση στο πλαίσιο εικονογράφησης στίχων που έχουν λέξεις με αφηρημένες έννοιες, χωρίς σχήμα, οσμή, χρώμα, σχήμα και χρόνο μέσα τους.

Η έμπνευση κρύβεται παντού

Εικόνα
Από ένα παιχνίδι δημιουργίας της Dimitra Didimioti, "παιδί" του εργαστηρίου στιχουργικής, μου έμεινε το "μαγικό ραβδί". Δεν το έδωσα στην Κίρκη την καημένη, όπως προέτρεπε ο Άλκης Αλκαίος, προτίμησα να κάνω ζημιά στον καθρέφτη της ζωής μου. Το ταίριαξα σ' ένα σακάκι που είχα στον ώμο από παλιά και: Η μνήμη στο βήμα . Με το σακάκι μου στον ώμο κι ένα γαμώτο στη ματιά Καινούργιο χάραμα στο δρόμο φινάλε πάλι από παλιά . Αν βρω το μαγικό ραβδί θ' αλλάξω τον καθρέφτη στα λάθη που ’χω από παιδί το βλέμμα μου μην πέφτει . Παλεύει η μνήμη μου το βήμα μπρος-πίσω πάει το σχοινί Βαραίνει πάνω μου το κρίμα δε βρίσκει αέρα το πανί . 16/9/23

ΣΟΥ ΧΑΡΙΖΩ ΜΙΑ

Εικόνα
  Dimitra Didimioti Μου βγήκε άλλο στυλ το σημερινό κ με μελωδία πρώτη φορά!το βελτιώσαμε με το Δημήτρης Τσακαλίας και τη Vrisiis Souli και σας το παραθέτω:Ευχαριστώ παιδιά!!! ΣΟΥ ΧΑΡΙΖΩ ΜΙΑ Κ1- Σου χαρίζω μιά σου χαρίζω μιά σου χαρίζω μιά μεγάλη αγκαλιά Μου χαρίζεις δυό μου χαρίζεις δυό μου χαρίζεις δυό φιλιά να κοιμηθώ. R Έλα αστέρι μου έλα αστέρι μου πάρε με αγκαλιά δως μου δυό φιλιά. Θα σε πάρω αγκαλιά θα πετάμε σαν πουλιά θα γελάμε σαν παιδιά Θα χορεύουμε τρελλά. Κ2 Όταν γίνει αυτό όταν γίνει αυτό μη θαρρείς εγώ πως θ'αποκοιμηθώ. Είμαι στο φτερό είμαι στο φτερό τώρα που μπορώ θα πιάσω το χορό. Δήμητρα Διδυμιώτη

Βρες μου εν' αστέρι

  Vrisiis Souli Το τραγούδι αυτό βασίστηκε στη μουσική παλιού - αγαπημένου τραγουδιού... Γράφτηκε σε δύό μαθήματα, λόγω δικής μου τεμπελιάς, (έχει και ζέστη)... Ο δάσκαλος είχε υπομονή όμως. Ακολούθησε σουβλάκι εορταστικό ( και χορταστικό) Βρες μου εν' αστέρι Βρες μου εν' αστέρι να ζωγραφίσω μιά γιορτή, Δοσ' μου το χέρι να ομορφηνουμε τη Γη. Όσο μπορείς διώξε τον πόνο, διώξε την πείνα από τη Γη, μαζί μ' εκείνους που πονάνε κι αυτούς, που πείνασαν μαζί. Ζητούν οι άνθρωποι ειρήνη, χαρά, αγάπη αληθινή... Πληγώνουνε την καλοσύνη αυτοί, που μοιαζαν δυνατοί. Βρες μου εναν ήλιο, να δώσει ανάσα στο φιλί, δώρο και φίλο, χωρίς το φόβο τού "γιατί". Να τα γευτούμε, όσα αγαπήσαμε πολύ, να ονειρευτουμε, πάντα να βρίσκουμε αντοχή. Όσο μπορείς διωξε τον πόνο .... Βρισηις

Δεν πειράζει

Εικόνα
Έγραφε το τζάμι "Γεια χαρά" είπα φταίει η ζωή που όλα τ' αλλάζει κοίτα να 'σαι μάτια μου καλά έφυγες κρυφά μα δεν πειράζει Δεν πειράζει Εγώ θα σ' αγαπώ κι ας μου κάνει κακό Εγώ θα σ' αγαπώ κι ας με πειράζει Δεν πειράζει Έγραψα στο τζάμι "Σ' αγαπώ" κι άρχισε το χθες να με δικάζει Ξέρω πως δεν έφταιξα εγώ έφταιξε η ζωή που όλα τ' αλλάζει